Gewoon delen in een menselijke maat.
Even een moment van rust, genietend van een kopje koffie en de tijdscapsule van Spotify die me meeneemt naar de jaren '70. Soms zijn het juist deze kleine pauzes die ons in staat stellen om stil te staan bij de schoonheid van het leven. Tussen alle inpakdozen en losse rommel heen.
Terwijl ik hier zit, omringd door de muzikale herinneringen uit een vervlogen tijdperk, realiseer ik me dat het niet altijd gaat om de grote momenten die we delen. Soms zijn het de eenvoudige, alledaagse momenten die ons verbinden.
Soms is het leven een mysterieuze dans van momenten, sommige diepgaand en anderen heel gewoon. Vandaag wil ik een moment met jullie delen, omdat delen, ongeacht wat, een manier is om verbonden te blijven in ons menselijk avontuur. Ik ben bezig met het ontboedelen van mijn leven, het herontdekken van mijn ruimte en herinneringen, en ik besef dat dit voor velen van jullie misschien wel een bekend gevoel is. Het gaat niet zozeer om de spullen, maar om de reis, de emoties, en de zoektocht naar een nieuwe start.
Het is alsof in de stille kamers van mijn ziel, ben begonnen met het ontboedelen van mijn fysieke wereld, een handeling die niet alleen de ruimte om me heen transformeert, maar ook de diepste hoeken van mijn herinneringen en mijn wezen verkent. Elk item dat ik aanraak, elke foto die door mijn handen gaat, lijkt een poort naar het verleden te openen. Deze reis is doordrenkt van emotie. Soms word ik overweldigd door herinneringen, de tijd lijkt te vervagen, en verleden en heden raken met elkaar verstrengeld. Maar ik ben vastbesloten om vooruit te gaan, om deuren te sluiten en nieuwe te openen.
Ik verlang naar een ruimte die bijna leeg is, want juist in die leegte schuilt de belofte van vernieuwing. Voor degenen onder jullie die genieten van oude meubels, tijdloze kleding, verfijnd serviesgoed en andere schatten van vroeger, heb ik veel te bieden. Een deel ervan zal naar goede doelen gaan om anderen te helpen.
Eigenlijk is dit geen gewone schoonmaak. Het is een proces doordrenkt met betekenis. Dingen die ooit een belangrijke rol in mijn leven speelden, laat ik met liefde los. Wat overblijft is een lege leegte, mijn canvas voor een nieuw begin. Soms lijken de dingen die we posten misschien niet zo belangrijk. Toch delen we ze, want in dat delen ligt de kracht van verbinding. We delen onze vreugdes, onze zorgen, onze levenslessen, en soms gewoon de alledaagse momenten die ons definiëren.
"Staat het eigenlijk wel in verhouding tot de gewelddadige wereld om ons heen om dit te delen? Zelfs ogenschijnlijk onbelangrijke zaken hebben de kracht om ons te verbinden, ons te herinneren aan onze gedeelde menselijkheid en onze wil om vooruit te gaan."
